Die Zwille

In 1973 publiceerde Jünger een roman die zo anachronistisch was dat je hem als een bewuste provocatie kunt zien: Die Zwille. Het boek lijkt op de Duitse adolescentenroman aan het begin van de twintigste eeuw: Die Verwirrungen des Zöglings Törleß van Robert Musil (1906), Unterm Rad (1905) van Hermann Hesse en niet te vergeten het hoofdstuk over Hanno uit Die Buddenbrooks (1901) van Thomas Mann. Ook die verhalen gaan over kwetsbare, gevoelige jongens die vermalen dreigen te worden in een kunstvijandige maatschappij die geen medelijden kent. ‘Er konnte nicht mitmachen’, schrijft Jünger over Clamor, de hoofdpersoon van Die Zwille. ‘Er hatte nicht einmal unten, geschweige denn oben seinen Platz.’