Vuurpijlen vangen

De negen verhalen in Karen Köhlers Vuurpijlen vangen (Wir haben Raketen geangelt, vertaald door Gerrit Bussink) vallen op door hun lichte toon en trefzekere details. De toon van de Duitse schrijfster is melancholisch en tegelijk vrolijk. Steeds gaat het om jonge vrouwen die zich erdoor heen slaan, na de dood van een geliefde of een jeugd waarin ze gepest en getreiterd zijn. 'Ze gaf me haar kaartje en nodigde me uit voor een bezoek. Daarna bedronken we ons met wodka en dikten de beschetenheid van de wereld net zo lang aan tot die instortte'.

Op athenaeum.nl vind je mijn bespreking van Vuurpijlen vangen.