De staat van het Duitse essay

Afgelopen donderdag sprak ik op de Jan Hanlo-Essayavond over de staat van het Duitse essay. Vanuit Rüdiger Safranski's essay Schiller als Philosoph vertelde ik over de nauwe verwevenheid tussen kunst en politiek in Duitsland. Je vindt mijn voordracht op de site van de Groene Amsterdammer.

Vuurpijlen vangen

De negen verhalen in Karen Köhlers Vuurpijlen vangen (Wir haben Raketen geangelt, vertaald door Gerrit Bussink) vallen op door hun lichte toon en trefzekere details. De toon van de Duitse schrijfster is melancholisch en tegelijk vrolijk. Steeds gaat het om jonge vrouwen die zich erdoor heen slaan, na de dood van een geliefde of een jeugd waarin ze gepest en getreiterd zijn. 'Ze gaf me haar kaartje en nodigde me uit voor een bezoek. Daarna bedronken we ons met wodka en dikten de beschetenheid van de wereld net zo lang aan tot die instortte'.

Op athenaeum.nl vind je mijn bespreking van Vuurpijlen vangen.

Jan Hanlo Essay Avond

Op donderdag 18 juni staat in Pakhuis de Zwijger het essay centraal. De Jan Hanlo Essayprijzen worden uitgereikt, Marja Pruis houdt een lezing  over "het essay en ik" en er zijn drie korte lezingen over het essay in verschillende landen. Fouad Laroui spreekt over het essay in Frankrijk, Jan Postma over het essay in de VS en ik zal ingaan op het essay in Duitsland.

Walter Benjamin

In 1932, toen Hitler al een voet tussen de deur had, verliet de Joods-Duitse schrijver en filosoof Walter Benjamin (1892-1940) Duitsland. Zeven jaar lang schreef hij in exil aan minstens drie verschillende versies van zijn Kinderjaren in Berlijn rond 1900.

Mijn recensie van de nieuwe Nederlandse vertaling van Benjamins werk vind je op athenaeum.nl.