In De Groene Amsterdammer van deze week vind je mijn bespreking van de heruitgave van Max Frisch' toneelstuk Andorra. Je vindt de bespreking ook op athenaeum.nl.
"Het gaat Frisch om een ogenschijnlijk vredige samenleving, die zich schuldig maakt door iemand niet tot de gemeenschap toe te laten en tot wanhoop te drijven. Het is een seculiere variatie op een bijbels thema: 'Gij zult u geen gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken.' Bij Frisch gaat het om het beeld dat wij van anderen hebben - en het onbegrip en de uitsluiting die daardoor ontstaan. Dat thema is niet iets van de bühne, het ligt op straat. 'Ik word gek van die beelden op het journaal, die onthoofdingen, die IS-strijders', zei een vriendin laatst tegen me. 'Ik liep in mijn eigen buurt, zag een oudere Marokkaanse man met een baard. Hij kwam me tegemoet, het was 's ochtends vroeg. Hij keek me aan en wilde iets zeggen. Weet je wat hij zei? Hij zei: "Goedemorgen."' "