Joseph Roth in Berlijn

Vanmiddag was ik in de Joseph Roth Diele aan de Potsdamer Straße, een café-restaurant met foto’s en boeken van deze geplaagde schrijver. Voor Roth was Heimatlosigkeit een Leitmotiv. Je hoeft Roth maar even aan het woord te laten, om zijn melancholische toon te horen:

Geboren bin ich in einem winzigen Nest in Wolhynien am 2. September 1894 im Zeichen der Jungfrau, zu der mein Vorname Joseph irgendeine vage Beziehung unterhält. Meine Mutter war eine Jüdin von kräftiger, erdnaher, slawischer Struktur, sie sang oft ukrainische Lieder, denn sie war sehr unglücklich (und die armen sind es die bei uns zu Hause singen, nicht die Glücklichen wie in westlichen Ländern).

Ook in de Joseph Roth Diele klonken treurige liedjes waarvan ik flarden opving (Die Zeit bleibt stehen…das verlorene Glück). Ik zat onder de klok in het midden van het café en schreef over Berlijn.

Meer over Roth:

Joseph Roth, De legende van de heilige drinker

Els Snick, Waar het me slecht gaat is mijn vaderland. Joseph Roth in Nederland en België