De trucjes van Daniel Kehlmann

Ik schrijf een stuk over Daniel Kehlmann, dat wonderkind van de Duitse literatuur. Ik stel een kort biografietje samen en kom bij zijn debuut. Waar gaat het in dat boek om? Ik merk dat ik meteen een van de grote thema’s van Kehlmann te pakken heb. En ik merk ook hoe moeilijk het is, dat thema onder woorden te brengen:  

Al in zijn studentenjaren verscheen zijn eerste roman, Beerholms Vorstellung, over een illusionist die in zijn eigen trucjes gaat geloven.
Al in zijn studententijd verscheen zijn debuut, Beerholms Vorstellung, over een illusionist die de grenzen tussen zijn spel en de werkelijkheid ziet vervagen.
Als 22-jarige student schreef hij zijn eerste roman, Beerholms Vorstellung, over een illusionist die de grenzen tussen bedrog en werkelijkheid ziet vervagen.

Dat is wel precies waar het bij Kehlmann om draait: de kunst van het vertellen; de offene Grenze tussen waarheid en fantasie; literatuur is werkelijkheid, zonder echt “werkelijkheid” te zijn.